woensdag 1 januari 2020

Juni 2019

Juni een maand waarin we een vakantie besproken hadden, we gaan altijd met mijn ouders naar Frankrijk in augustus, maar mijn vader moest deze maand terug naar het ziekenhuis en wanneer de uitslag ongunstig zou zijn zouden we misschien niet weg kunnen, dus planden we 3 weken vakantie in juni waarin ook de controle viel.
Marlous ging in deze periode naar het noorden van het land dus wij ook, maar eerst de 60 jarige trouwdag van mijn ouders vieren!
De kortste weg.

Ik naaide nog wat.

Ja hoor toen was het 5 juni.


De arts had aangeraden het niet groots te vieren omdat hij verwachtte dat mijn vader niet hersteld zou zijn van de aorta operatie aan zijn buik, kijk hem hier staan, dit hadden we in januari na de slechte diagnose niet meer verwacht!
We zouden het later overdoen, het is nu januari en het moer nog gebeuren, wat zijn we blij dat we de dag toch goed hebben benut en degene die in nederland waren zijn geweest!






Ik naaide nog wat.

Ging met Xavi naar kinderboerderij de Kooij in Rotterdam Zuid, altijd gaat mijn hart daar sneller kloppen ik heb er veel voetstappen liggen en hielp er in mijn tienerjaren een poosje mee met de dieren verzorgen.


We kochten een nieuwe vierwielige scootmobiel voor mij, jongens wat ben ik daar blij mee, hij rijdt ook gewoon ongeveer 23 kilometer per uur en dat is zo lekker wanneer er iemand met een electrische fiets mee gaat, je kunt het gewoon bij houden.

Samen met Jort treinen kijken.

Met Frank en Grady sushi eten, het maken daarvan is tegenwoordig een fluitje van een cent.

Met de nieuwe scoot naar Rotterdam.

En toen gingen we op vakantie naar Markelo!



Indi ging mee, maar in de eerste week ging ze hard achteruit, we gingen met de auto naar het bos aan de overkant van de weg om haar even los te laten lopen.
Na 6 dagen gaf ze ineen bruin over en bleek de milttumor te zijn gaan bloeden, we konden het een dag uitstellen, maar zo zitten wij niet in elkaar en we hebben daar besloten Indi in te laten slapen.
Op advies van de dierenarts langs de camping gereden om Sofie afscheid te laten nemen en toen Indi naar het crematorium gebracht , waar Frank haar na een paar dagen in de urn weer kon ophalen.Het was goed zo!


Mijn kleine scootmobiel gaf de geest en mijn vader sponserde een nieuwe , wat ook een hele mooi is, ook 4 wiel en een grote trekkracht.

De jongetjes kwamen langs, we hadden namelijk 3 weken prachtig weer.





De grote jongens kochten een 30 jaar oude klap caravan en kwamen een ook paar dagen langs.
We hebben heerlijk genoten.
Ik moet zeggen wanneer je na een half jaar je verslag schrijft raakt het dieptepunt je weer, maar ook de dankbaarheid voor deze heerlijke vakantie raakt mij weer.
Op naar Juli

Mei 2019

Wanneer ik dit schrijf is het 2 januari 2020, ik ben gestopt na het overlijden van dexter omdat voor mijn gevoel de titel van het blog niet meer klopt, vannacht bedacht ik ineen ik maak het af , misschien start ik een nieuw blog, want de naam veranderen lukt mij niet.
bij het verstrijken van de maanden zal duidelijk worden hoe het verder ging.Met Indi genoten we verder wetende dat ze een tumor had.

Sofie hield haar actief en we wandelden veel samen maar ook alleen met Sofie omdat het Indi vaak teveel was.

De oppasdagen gingen gewoon door en nu met 2 kleinkinderen daar Jort niet op een gewone school paste en de begeleider die het onderzoek deed vond dat hij steeds meer negatieve prikkels zou krijgen en dat terwijl zijn zelfbeeld al zo laag was.

Op vrijdag is manlief vrij en deelden we ons regelmatig op, Jort is het best af als hij in ieder geval 1 keer per dag lekker buiten kan zijn.

Het was nog af en toe koud en het kacheltje deed fijn dienst.

1 van mijn mooiste schilderijen ooit, dat vonden mijn ouders ook en daar hangt hij nu.

Jort schreef voor het eerst samen met mij zijn naam.

Wanneer ze er zijn probeer ik ook altijd even bij mijn ouders langs te gaan, wat een rijkdom dat we hen nog bij ons hebben.
Mijn vader had toen nog steeds zijn fysieke ongemakken, maar ging er goed mee om, hij lag wel een keer in het ziekenhuis met een blaasontsteking  en kreeg een aorta operatie, waarvan hij zo extreem snel genas dat iedereen daar versteld van stond.

Ik kocht bij Maddy van Maakhetff een mooie armband ( die ik veel te weinig draag)


Sofie vond dat ook zij recht had op een bak zand en groef hem regelmatig leeg.

Samen wandelden we in de grienden.


Ik naaide wat


Indi sliep erg veel.


Ik naaide ook iets voor mijzelf om te kunnen dragen op 5 juni de dag dat mijn ouders 60 jaar getrouwd zouden zijn.
 Op naar juni

dinsdag 30 april 2019

1 april begon prachtig, we zaten veel in de tuin met de honden!

Dexter ligt te chillen

En samen chillen is nog fijner volgens Sofie

Manlief maakte een krukje voor Xavi inmiddels  is het een opstapje voor Sofie om op de bank te komen.

Ik ging met mijn vriendin een dagje naar de eilanden, we kwamen weer uit bij westerschouwen en we namen een lunch in burgh-haamstede.
Het was ondanks de mindere voorspellingen best goed weer en we hebben genoten.
Eigenlijk is het maar een uurtje of 5 dat we weg zijn geweest, maar het was heerlijk.

Xavi slaapt, zijn wimpers zijn zo mooi lang.

Hij loopt inmiddels en in het begin hield hij steeds zijn handen voor zijn buik, inmiddels aan het einde van de maand gaat hij als een speer, zo mooi om te zien.

Jort en Sofie zijn dikke maatjes, soms moet je 1 van beiden wel wat afremmen, maar het is zo mooi om te zien.

Xavi vond de bench een geweldig nieuw speeltoestel

En weer werd het mooi weer en ging ik met Jort op de scootmobiel naar de oude maas.Wat gaat het mannetje dan stralen en lijkt hij heel gelukkig!

Met blote voeten in het gras.


Door het water, want Jort en water zijn 1.

Natuurlijk resulteerde dat in een natte broek, geen ramp als 4 bent kun je dan gewoon in je onderbroek verder!Bleven we allemaal maar 4.

En op naar de 3e speeltuin, waterpompen en overal op klimmen is geweldig, net als mee rennen met de kabelbaan.

Sofie ging mee naar de kooiwalweg, ze ging kopje onder in de sloot, daar is ze wel flink van geschrokken.

Ik haalde stof op de markt en maakte wat shirts voor Jort 




Pasen was gezellig, we hielden een brunch bij mijn ouders, mijn vader was niet lekker en dit resulteerde in een opname 's avonds met een flinke urineweginfectie.

Ik naaide nog een shirt voor mijzelf.

Ik ging met de honden vaak weg, naar een dijk waar ze los kunnen lopen zonder dat Sofie kan ontsnappen.
Of gewoon even naar een veldje waar weinig honden komen, maar ze even lekker kunnen scharrelen.



Ik ging met Jort naar de dierentuin, het was best druk, hij luisterde zo goed, van te voren duidelijk afgesproken niet zomaar weg rennen want dan schrikt oma steeds en dat is niet fijn.
Ik ben bang dat ik je dan kwijt raak.
Duidelijke uitleg bij Jort waarom en waarvoor werkt heel goed.

Als er dan ruimte is kun je best even gaan liggen


Er hingen foto's van treinen die er op dit traject rijden, dat is net zo interessant als de dieren, want treinen en Jort zijn een combi.

En soms heb je een luckyshot, waar Xavi graag op de foto gaat vindt Jort het helemaal niks!


Afgesloten met een happy meal en ook 1 voor Xavi mee genomen.

Deze foto maakte ik in de morgen van Dexter, hij snurkte en was wat kortademig, dit werd steeds erger en we gingen naar de spoedkliniek, daar bleek dat het voor Dexter beter was om in te slapen.
Zijn nierfunctie en ontstekingswaarden waren zo hoog, dat een operatie hem fataal zou worden.
Na deze moeilijke beslissing heeft de dierenarts nog gekeken en het bleek dat er een tumor in zijn slokdarm zat die al necrotisch was en flink ontstoken, dat gaf rust we hebben de juiste hele moeilijke beslissing genomen!
Als ik het schrijf klinkt het nuchter, dat kan ik nu na 3 dagen ook redelijk, maar mensen wat heb ik gehuild, dat was erg lang geleden dat ik zo vreselijk gehuild heb.
En af en toe vliegt het mij nog steeds aan.


Maandag ging ik met de jongens naar de oude maas en tot groot geluk van vooral Jort reed daar de modeltrein.
Jort loopt vaak het hele traject over de rails, nu reed de trein er, we hebben op de hoogte punten gekeken, het station, de brug, de overgang bij het fietspad en de tunnel. Kijk hem glunderen, hij wilde er jammer genoeg niet in.

Xavi vond het ook leuk, al straalt dat niet van de foto.

Jort ontspant helemaal als hij met Sofie kan spelen.

Xavi geniet van een banaan.

Lekker slapen

En zo eindigde ik op de bank, 24 uur goed beroerd geweest, Frank kwam eerder naar huis om voor de jongens te zorgen en ik ging naar bed! Na nog een beroerde nacht hopen we Mei weer rustig te beginnen.